Η μεγαλύτερη απώλεια είναι του εαυτού.
Καμμένη γη και σύννεφα
αποσύνθεση
δεν υπάρχει κάτι ζωντανό γύρω
ούτε κατά φαντασία.
Και αυτή η φαντασία είναι νεκρή.
Έμεινα μονος. Αλλά πάντα ήμουν μονος.
Η μόνη μου παρηγοριά είναι οι καρβουνιασμένοι κορμοί δέντρων
που ζεματάνε
ακόμα
καθώς αναζητώ μέρος να πλαγιάσω
καίγομαι
από κουφάρι σε κουφάρι
είναι η γαλήνη της φωτιάς
Η πρωταρχική ένοια είναι η ανυπαρξία
και η ζωή ετεροπροσδιορίζεται δευτερευόντως
Αρνιόμουν άρα ζούσα.
Κύτταρα τοξικά και νοσηρές ιδέες
Ουσίες ανισόρροπες
Ασταθής ομοιόσταση.
Λάβετε φάγετε
αυτό ήταν το σώμα μου.
Η κατάρα της εντροπίας αποδομεί
οδηγώντας σε μια χλιαρή ομοιομορφία
δηλαδή το προσωπικό τέλος του χρόνου
η αλλιώς
τον θάνατο.
