Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Ἀνεβαίνοντας στὴ φασολιά

Εἶναι ἡ συγκίνηση ἔντονη, καὶ μ' ἕναν κεραυνό, ἔρχεται ἡ βροχή τῆς λέξης, ἀπότοκος τοῦ συναισθήματος. Καὶ μετὰ εἶναι ὅλα ἐλαφρά. Καὶ καμιὰ φορά, ὑγρά.



Καὶ θὰ μαζέψω
σύννεφα ἄσπρα νὰ τὰ φορέσω
μπαμπάκια τ' οὐρανοῦ θὰ κλέψω,
στὸν ἥλιο νὰ ἀρέσω.
Κι ἴσως τὴ γὴ θὰ βρέξω

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Ξηρή ζωή

Κολυμπῶντας σ' ἕνα μπὼλ φυστίκια.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Ὁ κῆπος

Ἡ παραμικρή προσπάθεια νὰ ἐκθέσω τὸν κόσμο μου, εἶναι τόσο ὀδυνηρή. Πολλή βία. Τὴν αἰσθάνομαι ὅπως ὅταν ἀκουμπᾶς ἄθελά σου, μιὰ πληγή. Ἡλεκτρίζει ἀπὸ τὸν πόνο. Καὶ πετάγεσαι. Κι ἁπομακρύνεσαι, γιατὶ ἔχεις τὴν ἀνάμνησή του. Εἶμαι μόνος. Στὸ σκοτάδι. Καὶ τὰ ἔχω δεῖ ὅλα. Δὲν ξέρω πιὰ ἂν φοβᾶμαι, ἢ τί φοβᾶμαι περισσότερο. Πέρασα στὴν ἄλλη πλευρὰ, καὶ ὅτι μὲ ἔκανε χαρούμενο βρίσκεται ἀπέναντι, καὶ δὲν ἔχω καμμία σύνδεση μὲ ἐκεῖ. Δὲ θυμᾶμαι πὼς ἦταν νὰ ἔχω ἐλπίδες. Εγκυκλοπαιδικὲς οἱ εἰκόνες ἀπὸ τὸ χαμόγελο, τὴν προσδοκία τοῦ μέλλοντος. Κι ἔτσι περνοῦν οἱ μέρες, καὶ οἱ μῆνες, κι ἔτσι χωρίς νόημα μετράω ἀνάποδα, χωρὶς νὰ περιμένω τίποτα. Ἀφοῦ τελειώσανε οἱ δυνάμεις. Μόνο γράφω ἐδῶ, κι αὐτὸ τὸ blog μὲ ἀκούει καὶ μοῦ ἀπαντάει γλυκά, καὶ μὲ ἀγγαλιάζει, τί καλά.


Εἶμαι δώδεκα μνῆμες· τοῖχοι,
φτιάχνουν δωμάτια καὶ τὰ σπίτια
ποὺ μένω.
Καὶ δὲν εἶναι κανείς ἐδῶ νὰ ψιθυρίζει
τὸ ὀνομά μου,
γιαυτὸ κι ἐγὼ τὸ ξέχασα.
Καὶ μετὰ ξεχάστηκα σὲ ὅτι ἔχασα.
Σ' ἕνα φῶς ποὺ ἀνηφορίζει.
Δὲν θέλω νὰ ὑπάρχω. Καὶ λοιπόν; Καλύτερα.

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Νοέμβρης μήνας δὲ θὰ μείνει

Παίζοντας κιθάρα μὲ τὶς ἀκίδες τῆς καρδιᾶς μου



Ἀπ' τὰ ρίγη τῆς ἀπόγνωσης, στὰ ὅρια τῆς τρέλλας.
Πάντα ἐδῶ.
Μιλοῦν φωνές, μὰ ἐγὼ ἀκούω ἐσένα.

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Eye of the tiger

Je n' existe plus.


- Alors, petit? Que fais-tu là?
- Ben... Je suis mort.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

How about?

Τί μου είπες πως θες; Μια αγκαλιά;
Πάρε τ' αρχίδια μου. Μαλάκα.
Που μου έμαθες και να θες.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Post fullmoon love

Αἰσθάνομαι ἄσχημα εὐάλωτος. Πνίγομαι. Θέλω, ἔχω ἀνάγκη νὰ μιλήσω σὲ κάποιον. Μὰ νοιώθω πὼς ἂν μιλήσω, ἂν ἀνοίξω τὸν ἐσωτερικό μου κόσμο ὁπουδήποτε, θὰ πληγωθῶ. Δὲν ἔχω καμμία ἄμυνα νὰ προστατέψω τὸν ἐαυτό μου σὲ μιὰ ἀνθρώπινη σχέση. Καὶ ἀποφεύγω. Ὅλους. Τὰ πάντα.

Καὶ θέλω μὲ ἕνα σάλτο, νὰ πιάσω τὸ φεγγάρι καὶ νὰ χαθῶ μαζί του, ὅπως δύει, βουλιάζοντας στὴ θάλασσα.

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Amica Silentia Lunae III· ἕνας χρόνος μετά

Πονάει



Αὐτὴ τὴν πανσέληνο μοὺ τὴν εἶχες ὑποσχεθεῖ.
Αὐτὸ τὸ τραγούδι στὸ εἶχα ἀφιερώσει.
Ἀκόμα στὸ ἀφιερώνω.

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Dead Man Walking

Τί χειρότερο;

Γιὰ νὰ ἀντέξεις μόνος σου, λένε, θὰ εἶσαι εἴτε θεὸς εἴτε τρελλός.

Κι ἐγὼ θεὸς δὲν εἶμαι.

Choose something like a star

Say something to us; we can learn
By heart



Είμαι αυτός που είμαι

Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

Παρασκευή και 31

Κι έχεις μέσα σου ένα κενό· μα δε μπορείς να πεις τι λείπει.
Και έχεις για παρέα το φόβο της μοναξιάς.
Κρατάς ένα τριαντάφυλλο στο χέρι μα έχεις το αγκάθι του στην καρδιά
μιά θλίψη στο βλέμμα, μα ένα χαμόγελο στα χείλη
και μιάν αντίθεση
που όλα τα ομορφαίνει,
όσο το ηφαιστειό της κοιμάται.
Ζεις σ' ένα πέλαγο με θέα το δωμάτιο. Αυτό που άνθρωποι ήρθαν, άνθρωποι έφυγαν· εσύ εδώ. Κι αυτοί δε θες να ξέρεις που.