Το περιθώριο

Το περιθώριο είναι ανακατεμένο με το προσκήνιο. Το περιθώριο είναι χρώματος άσπρου και μαύρου ταυτόχρονα. Το περιθώριο έχει σκόνη, που αλλάζει κάθε στερεό σε ρευστό. Και όλα είναι όπως στη θάλασσα, σ' ένα όνειρο καλοκαιρινού βραδιού, που πλέεις ασφαλής και μακρυά από κει που –πως το λέει να δεις κι αυτή η Κατερίνα, πετάει μπουμπούκια η μοναξιά. Η μοναξιά; Όπως στη θάλασσα, που πνίγεσαι, όταν ξυπνάς απ' τ' όνειρο. Κι οι ανάσες είναι σαν καπνός αλλεργικός, ποτισμένος με ένα σωρό πράγματα, του κόσμου οι αράχνες, δηλητήριο.