Ίσως ένα κλικ μακρυά

Ένα κλικ και όλα γύρω μου θα αρχίσουν να παραμορφώνονται, σα θεωρία σχετικότητας σε υψηλές ταχύτητες. Η σκέψη μου, θα είναι εδώ, εκεί παραπέρα, διαλυμένη στα πρωταρχικά της μέρη, όπως λέμε κόκκινες στιγμές σε άγραφο πίνακα. Όπως μιλάμε για την απώλεια του ρω και τα κατεστραμμένα υποσυστήματα. Σαν σκιές από σύρματα λιωμένα, ρέουσες γραμμές, ποταμοί τρόμου και οδύνης. Όπως δε μιλάμε πια γιατί έχουμε περάσει στο επόμενο επίπεδο, που στερείται ρητών νοημάτων αλλά κυρίως παυσίπονων. Κι όλα θα τελειώσουν, όπως άρχισαν, από μια ατυχή ενσυνείδητη διαταραχή του τίποτα.