Κάπου μεταξύ ύπνου και απόγνωσης, εδώ πάλι, οι ηττημένοι της θλίψης, κάνουν τις ύστατες ταλαντώσεις, περιμένοντας μια απρόσμενη τυχαία ευστάθεια ή μία μοιραία αστάθεια. Εδώ είναι οι άνθρωποι που δε γούσταραν ποτέ την πάρτη τους. Που βλέπουν τη λύτρωση στον θάνατο. Ας πούμε και τη λέξη για την οποία έχουμε ενοχές: αυτοκτονία. Οι περισσότεροι λένε για το δικαίωμα στη ζωή, μερικοί σκέφτονται το δικαίωμα στον θάνατο.
Και ας είμαστε λίγο θαρραλέοι, από το να βλέπουμε την τραγική και επώδυνη αποδόμηση του σώματος και του πνεύματος, καλύτερα ένας μικρής αγωνίας θάνατος. Το άπειρο μας έχει νικήσει. Ζητήσαμε την αλήθεια και μας δόθηκε απλόχερα. Και μας δόθηκε και η συνοδός βαρβαρότητα. Δεν είμαστε πια τίποτα και οι σκιές μας, είναι πιστό σκυλί που θα στοιχειώνει για πάντα κάθε ηδονή.
Και ας είμαστε λίγο θαρραλέοι, από το να βλέπουμε την τραγική και επώδυνη αποδόμηση του σώματος και του πνεύματος, καλύτερα ένας μικρής αγωνίας θάνατος. Το άπειρο μας έχει νικήσει. Ζητήσαμε την αλήθεια και μας δόθηκε απλόχερα. Και μας δόθηκε και η συνοδός βαρβαρότητα. Δεν είμαστε πια τίποτα και οι σκιές μας, είναι πιστό σκυλί που θα στοιχειώνει για πάντα κάθε ηδονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου