Εἶναι μερικὲς φορές, ποὺ θὲς νὰ σαπίσεις κάποιον στὸ ξύλο· καὶ θὲς νὰ τὸν χτυπήσεις τόσο ἄγρια, μέχρι νὰ τὸν δεῖς νὰ φτύνει αἷμα..
Κι αὐτὸς ὁ κάποιος εἶναι ὁ ἐαυτός μου.
Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου
Ουφ και νόμισα ότι κάτι κακό έκανα και θες να με πλακώσεις στο ξύλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα μικρούλη!!!
μην τον κακομεταχειριζεσαι , σιγουρα θα υπαρχει και αλλος τροπος εκτος του ξυλου .
ΑπάντησηΔιαγραφή