Ἀπόψε θέλω νὰ κάνω μιὰ εὐχή, γιὰ κάτι ποὺ θέλω πολύ.
Γιατί πιστεύω σὲ αὐτό.
Ἀπόψε θέλω νὰ κάνω μιά εὐχή, καὶ νὰ βγεῖ ἀληθινή.
Γιατὶ θὰ εὐτυχίσω μ' αὐτό.
Ἔχω καιρό νὰ εὐχηθῶ, καὶ ὑπήρξα καλὸς καὶ ἀθώος.
Πέρασε ἡ χρονιὰ καὶ πέρασα πολλά.
Μπορῶ νὰ ἔχω μιὰν εὐχή;
Ἕνα χαμόγελο ποὺ εἶναι σὰ νὰ ἀνατέλλει ὁ ἥλιος στὸ πρόσωπο,
θέλω νὰ λάμπει γιὰ μένα, ἀλήθεια.
Μπορῶ νὰ ἐλπίσω σὲ αὐτό;
Δῶσε μου λίγο δικαίωμα νὰ ἐλπίσω,
καὶ θὰ κάνω τὰ πάντα.
Ὅπως πάντα.
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
η ελπιδα ειναι ο χειροτερος συμβουλος αλλα ευτυχως πεθαινει πρωτελευταια ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα πεθαίνεις εσύ και μετά η ελπίδα σου ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή