Κι έχεις μέσα σου ένα κενό· μα δε μπορείς να πεις τι λείπει.
Και έχεις για παρέα το φόβο της μοναξιάς.
Κρατάς ένα τριαντάφυλλο στο χέρι μα έχεις το αγκάθι του στην καρδιά
μιά θλίψη στο βλέμμα, μα ένα χαμόγελο στα χείλη
και μιάν αντίθεση
που όλα τα ομορφαίνει,
όσο το ηφαιστειό της κοιμάται.
Ζεις σ' ένα πέλαγο με θέα το δωμάτιο. Αυτό που άνθρωποι ήρθαν, άνθρωποι έφυγαν· εσύ εδώ. Κι αυτοί δε θες να ξέρεις που.
Σάββατο 1 Αυγούστου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου