Εἶναι ἡ συγκίνηση ἔντονη, καὶ μ' ἕναν κεραυνό, ἔρχεται ἡ βροχή τῆς λέξης, ἀπότοκος τοῦ συναισθήματος. Καὶ μετὰ εἶναι ὅλα ἐλαφρά. Καὶ καμιὰ φορά, ὑγρά.
Καὶ θὰ μαζέψω
σύννεφα ἄσπρα νὰ τὰ φορέσω
μπαμπάκια τ' οὐρανοῦ θὰ κλέψω,
στὸν ἥλιο νὰ ἀρέσω.
Κι ἴσως τὴ γὴ θὰ βρέξω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου