Κι ἄσε τὶς λέξεις νὰ τρεμοπαίζουν στὴν κυριολεξία τους·
καὶ κᾶνε μιὰ βουτιὰ σ' αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὸ μέσα τους πηγάζει
σὰν πιαστοῦνε ὅλες μαζὶ χέρι-χέρι.
Καὶ δῶσε στὸν ἐαυτό σου τὴ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ αἰσθανθεῖς
τὴ σκοτεινὴ ὕλη τοῦ ἀρρήτου,
αἰτία τοῦ φωτὸς γιὰ κάθε ρήση· ἔμψυχη εἴτε ἄψυχη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου