-7

Απόψε δεν υπάρχει χώρος για ομορφιά του λόγου ή για λεπτότητα στις περιγραφές που τόσο αγάπησα. Απόψε χάθηκα και καίγομαι στα παπλώματά μου, έστω κι αν το θερμόμετρο δε δείχνει αξιόλογα ευρήματα. Απόψε εύχομαι και εκλιπαρώ, αν υπάρχει δύναμη ελέους, ας μην υπάρχω αύριο το πρωί. Ανακαλύπτω πτυχές της ψυχικής οδύνης που κάθε άνθρωπος θα τρόμαζε ή θα αρνιόταν. Μα εγώ κοιτάζω στα μάτια το αναποφάσιστο μαρτύριο μου και βιώνω το νόημα του θείου ως αναπαράσταση του ανθρώπινου ορίου που δυστυχώς πάει ολοένα και πιο πέρα. Μα τίποτα δε μπορεί να καταπραυνει την οδύνη που πρέπει να αγαπήσω. Εκλιπαρώ το τέλος, και ζητάω έλεος γιατί δεν έχω θάρρος. Ο θάνατος θα ήταν η ύστατη λυτρωση από τον πόνο που ανασαίνω παντού και η μόνη στοργή που δεν θα μπορούσαν άνθρωποι να προσφέρουν.