To πόρτο

Απόσπασμα από κουβέντα με τον καλό μου γείτονα

Ήθελα να πάρω χτες από το σούπερ μάρκετ κι ένα κρασί.
Μα δε βρήκα πόρτο.
Και μάλλον έψαχνα μια δικαιολογία να μην πάρω.
Όμως ήθελα να το αγοράσω,
γιατί φοβόμουν πώς θα με βρει ο καινούριος χρόνος.
Και ήθελα να έχω κάτι να πιω αν τα πράγματα ήταν περίεργα.
Αλλά τελικά ήρθε ο μορφέας
και μού κανε τη χάρη
και ξύπνησα ένα χρόνο μετά
κι ένας χρόνος έγινε ιστορία
παραμύθια για τα παιδιά τα μεγάλα δηλαδή
που τα γεμίζεις χρώματα
κι είσαι εκεί κι ειναι εκεί
κι ειναι όλα τόσο γαλήνια κι αθώα
Είναι τα χρώματα που δεν πληγώνουν
που ρωτάνε πριν βάψουν κόκκινο και κίτρινο και πράσινο.