-131

Τις μέρες είμαι τίποτα
τις νύχτες περιμένω το τίποτα
όση δύναμη κι αν κρύβει η αυτονομία
όσο καθαρή κι αν είναι η αυτογνωσία
έχει κόστος
κατάθλιψη
μοναξιά
αρρώστια.

Μη δίνεις σημασία, εδώ διασκεδάζω το δράμα μου, κάνω την θλίψη μου κράχτη και με τρόπο υστερικό ζητώ την προσοχή σου.
Φευ!
Μην μπεις στο τριπάκι μου.
Δεν είσαι παρά ένας παροδικός ακροατής, εικονικός σύντροφος των αχανών μου μονολόγων. Υπάρχεις, γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ύστατη διέξοδος στην ανάγκη επικοινωνίας. Όταν έχω πέσει πάνω σε τοίχο παντού, έρχομαι εδώ και γράφω.

Είσαι η φαντασιακή προβολή του ιδανικού μου εραστή, χωρίς να σε ξέρω, χωρίς να με ξέρεις. Είσαι η τελειότητα του ανεκπλήρωτου φίλου που θα καταπραΰνει το πένθος μου. Γιατί απλά δεν υπάρχεις στον ορίζοντα των γεγονότων μου.