-139

Το σκοτάδι αυτό δε θα φύγει
απόψε
έστω κι αν σε λίγο ξημερώνει
Ταυτίζομαι.
Κι έχω τον θάνατο που ανθίζει
μέσα μου
Κουράστηκα
και δεν υπάρχει πουθενά στοργή
πουθενά σου λέω
Οι άνθρωποι γύρω μου
έχουν στις αγκαλιές τους μαχαίρια.
Και ξέρεις, καλά κάνουν,
πρέπει να σωθούν
μη γίνουν όπως εγώ
που αποκλίνω
και αυτοτραυματίζομαι
και κολυμπάω στο βυθό
αλιεύοντας αλήθειες
χωρίς οξυγόνο,
χρόνια τώρα.
Πάει, εγώ τελείωσα, δε θέλω άλλο
δεν ήμουν επιτυχημένο μοντέλο ανθρώπου
που θα είχε μια κανονική ζωή
και μια κανονική δουλειά
και μια κανονική σκέψη.
Κουράστηκα στη διαφορετικότητά μου
μα δε θέλω να γίνω και άλλος
κουράστηκα.