Θέλω μόνο να φύγω
να μην πονάω άλλο
δε με νοιάζει τι συνέβη λάθος πια
δεν υπάρχει τίποτα να θέλω να διορθώσω
Μόνο να μην πονάω πια.
Κι αυτό καμμία σπανιότητα δε μπόρεσε να το αναιρέσει
Σαν ένα βαθύ κόψιμο κάπου στο θώρακα
σα να μη μπορω πια πουθενά να σταθώ
πουθενά να συγκεντρωθώ
Είναι πόνος, όχι αστεία
κι όμως δε θα κάνω τίποτα
ελπίζω να φτάσει στο μη περαιτέρω
θέλω να φύγω
Το μυαλό μου απόψε πετάει
η σκέψη μου δεν ειναι εδώ
αυτονομείται.
Μηδενίζομαι κι εγώ σταδιακά
σα να μην έχω νόημα να υπάρχω
Δεν είμαι τίποτα
και σιγά σιγά θα αποσυντεθώ
σε ουσίες πιο χρήσιμες
και θα είναι σα να μην υπήρξα ποτέ
ποτέ.
Ποτέ.
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015
-143
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου